41. Mezmur
41
1
Ne mutlu yoksulu düşünene!
RAB kurtarır onu kötü günde.
2 Korur RAB, yaşatır onu,
Ülkede mutlu kılar,
Terk etmez düşmanlarının eline.
3 Destek olur RAB ona
Yatağa düşünce;
Hastalandığında sağlığa kavuşturur onu.
4 “Acı bana, ya RAB!” dedim,
“Şifa ver bana, çünkü sana karşı günah işledim!”
5 Kötü konuşuyor düşmanlarım ardımdan:
“Ne zaman ölecek adı batası?” diyorlar.
6 Biri beni görmeye geldi mi, boş laf ediyor,
Fesat topluyor içinde,
Sonra dışarı çıkıp fesadı yayıyor.
7 Benden nefret edenlerin hepsi
Fısıldaşıyor aralarında bana karşı,
Zararımı düşünüyorlar,
8 “Başına öyle kötü bir şey geldi ki” diyorlar,
“Yatağından kalkamaz artık.”
9 Ekmeğimi yiyen, güvendiğim yakın dostum bile
İhanet etti bana.
10 Bari sen acı bana, ya RAB, kaldır beni.
Bunların hakkından geleyim.
11 Düşmanım zafer çığlığı atmazsa,
O zaman anlarım benden hoşnut kaldığını.
12 Dürüstlüğümden ötürü bana destek olur,
Sonsuza dek beni huzurunda tutarsın.
13 Öncesizlikten sonsuza dek,
Övgüler olsun İsrail’in Tanrısı RAB’be!
Amin! Amin!