52. Mezmur
52
1–2
Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı’nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
3 İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. Sela
4 Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.
5 Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,
Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam diyarından kökünü sökecek. Sela
6 Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
7 “İşte bu adam, Tanrı’ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!”
8 Ama ben Tanrı’nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı’nın sevgisine güvenirim.
9 Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.